۱۳۹۸ آبان ۲۴, جمعه

خندیدن ممنوع، شادی هرگز، شادابی نباید!

 


خندیدن ممنوع، شادی هرگز، شادابی نباید!

در قرن ۲۱ و در شرایطی که متخصصان و روانشناسان جهان ” قهقهه زدن بدون دلیل” را تجویز می کنند، در دولت جمهوری اسلامی ایران نه تنها هیچ گونه جایگاهی برای آن وجود ندارد بلکه بر اساس قوانین و باورهای مذهبی زنان و دختران را از خندیدن منع می کنند.

دراحادیث و روایات به نقل از فقهای اسلام آمده است: روابط بین یک زن و مرد باید سالم و بدون شهوترانی باشد و این شرط منوط به رعایت زن  می شود از اینرو و بمنظور پیش گیری از بروز حس (گرایش دوجانبه)،  خنده را بر زنان حرام دانسته اند.

بنا بر قواعد و قوانین جاری در دولت جمهوری اسلامی ایران که در نظام آموزشی نیز تائثیر گذار است، مربیان و آموزگاران  مهد کودک ها، پیش دبستانی ها و دبستانی ها به دخترکان می آموزند که: متانت و وقار از مشخصات یک دختر شایسته است و خنده بلند در برابر پسران، زیبنده یک دختر شاسته نیست، پس بلند نخندید، سربه زیر باشید، جست و خیز در کوچه ها و در برابر دید نامحرم ممنوع است، بطورمستقیم با نامحرم صحبت نکنید، در مقابل آزار و اذیت سکوت کنید، خلاصه اینکه هیس دختران خوب هرگز قهقهه نمی زنند. اما همین کودکان را بهنگام ازدواج های اجباری، وادار به لبخند می کنند.

در قوانین دولت جمهوری اسلامی ایران، میهمانی دختر و پسر حتی در محیط خانواده ممنوع، جشن های فارغ التحصیلی حتی در محیط دانشگاه نباید و برگذاری مراسم جشن تولد، جشن ازدواج و سالگردهای آن در سالن ها نیازمند مجوز است، کنسرت های مختلف اکثرا باهجوم نیروهای بسیج و لباس شخصی لغو میشود و حتی آب بازی دختران و پسران در پارک ها نیز منجر به بازداشت، ضرب و شتم و اجرای حکم شلاق می گردد و این کلیشه‌ی فرهنگی نادرست و قوانین متحجرانه درباره دختران و زنان موجب محدودیت آنان در فعالیت‌های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی آنان، عدم خودباوری و ناامیدی نسبت به ادامه زندگی در آنانست و بگفته کارشناسان این تمایزهای آشکار، آسیب های روانی جدی را به دنبال خواهد داشت.

تا آنجا که دانش‌آموز دختر ۱۱ ساله مقطع پنجم ابتدایی در مدرسه اصغرزاده شهر ارومیه، اقدام به خودکشی می کند و خبرگزاری ها خودکشی دختری ۱۷ ساله اصفهانی را که با پرت کردن خود از روی پل صورت گرفته گزارش می دهند..

تا آنجا که سهم نوجوانان ایرانی از خودکشی‌های سالانه بیش از ۷ درصد از سوی پزشکی قانونی اعلام می شود.

تا آنجا که محمدرضا عباسی معاون امور اجتماعی اداره‌ بهزیستی خوزستان از ثبت ۲۷۶ مورد کودک‌آزاری در ۶ماهه نخست سال جاری خبر می دهد.

تا آنجا که علی زاهدی نیا مدیرکل ثبت احوال خراسان شمالی از۸۷۰ مورد ازدواج دختران ۱۰ تا ۱۵ ساله طی۹ ماهه اخیر گزارش مدهد.

ما فعالان حقوق بشرخواستار حرکت جامعه ایران بسوی ایجاد فرصت های برابر برای زنان و مردان حتی در شادی ها براساس اعلامیه جهانی حقوق بشر و سند ۲۰۳۰ یونسکو بشرح زیرهستیم:

ماده ۱ اعلامیه جهانی حقوق بشر: تمام افراد بشر آزاد به دنیا می آیند و از لحاظ حیثیت و حقوق با هم برابرند . همه دارای عقل و وجدان می باشند و باید نسبت به یکدیگر با روح برادری رفتار کنند.

ماده ۲۲ اعلامیه جهانی حقوق بشر:هر کس به عنوان عضو اجتماع، حق امنیت اجتماعی دارد و مجاز است به وسیله مساعی ملی و همکاری بین المللی، حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خود را که لازمه مقام و نمو آزادانه شخصیت اوست با رعایت تشکیلات و منابع هر کشور به دست آورد.

ماده ۲۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر:هر کس حق دارد برقراری نظمی را بخواهد که از لحاظ اجتماع و بین المللی ، حقوق و آزادی‌هایی را که در این اعلامیه ذکر گردیده ، تامین کند و آنها را به مورد عمل بگذارد.

هدف سوم سند ۲۰۳۰ یونسکو تضمین زندگی سالم و ترویج رفاه برای همه در تمام سنین

هدف چهارم سند ۲۰۳۰ یونسکو تضمین کیفیت آموزش فراگیر و عادلانه و ایجاد فرصت های یادگیری مادام العمر برای همه

هدف پنجم سند ۲۰۳۰ یونسکو دستیابی به تساوی جنسیتی و توانمند سازی تمام زنان و دختران



۱۳۹۸ آبان ۱۰, جمعه

چرا تبعیض، حجاب اجباری و سرکوب!؟

 

چرا تبعیض، حجاب اجباری و سرکوب!؟

با فرمان آیت الله خمینی، پس از پیروزی انقلاب اسلامی 1357 قانون لغو حمایت از خانواده و اجباری شدن حجاب اسلامی کلید خورد. زنان کارمند اجازه ورود بدون حجاب به محل کارشان را نداشتند. تعداد زیادی از زنان کارمند سر کار نرفتند و زنانی که کارمند وزارت امور خارجه بودند، بیرون وزارتخانه دست به تظاهرات زدند.

8 مارس 1358 مصادف با روز جهانی زن حدود 5 تا 8 هزار زن در دانشگاه تهران تجمع کرده و شعار دادند.

اما این فرمان امام خمینی بصورت قانون مصوب درآمد و تا امروز که چهل سال از آن اعتراض می گذرد، همچنان دولت جمهوری اسلامی ایران برای اجرای این قانون تبعیض آمیز نه تنها پافشاری میکند بلکه پا را فراتر گذاشته است. بخصوص در چند سال هزینه های میلیاردی صرف تبلیغ و اعمال حجاب اجباری اسلامی درقالب گشت های ارشاد و نیروهای انتظامی و بسیجی های آتش به اختیار شده است.

چرا حجاب اجباری!؟

درسال گذشته سازمان عفو بین الملل اعلام کرد: حجاب اجباری ظالمانه، تحقیرآمیز و تبعیض آمیز است و مقامات ایران بایستی فورا این قانون را نقد کنند. زنانی که به طور مسالمت آمیز به این قوانین اعتراض میکنند، نباید مورد آزار و اذیت قضایی قرار گیرند و هر زنی که به دلیل اعتراض به حجاب اجباری و ادعای حق اولیه انسانی خود بازداشت شده باید فورا و بدون هیچ قید و شرط آزاد شود .

حجاب اجباری حقوق اساسی زنان را به انواع مختلف مورد نقض قرار میدهد و به همین دلیل پرداختن به آنها از سوی مراجع بین المللی اهمیت بسیاری دارد و این موضوع باید از طریق مراجغ مختلف سازمان ملل مورد پیگیری قرار بگیرد.

حجاب اجباری در ابتدا از این جهت تبعیض آمیز است که فقط برای زنان و یک نوع خاصی از پوشش را تعریف میکند و این ناقض اصل عدم تبعیض در قوانین بین المللی است و دیگر اینکه حجاب اجباری عملا حق آزادی بیان و حق آزادی عقیده و مذهب را نقض میکند، برای اینکه زنان باید آزادی داشته باشند که بر اساس عقیده و مذهب خودشان در مورد نوع پوشش خودشان تصمیم بگیرند و اعمال یک نوع پوشش خاص مذهبی و فرهنگی بر زنان نقض این حق است.

بعنوان مثال زنان زرتشتی، مسیحی و ارامنه و سایر باورمندان مذهبی  دیگر که هر کدام پوشش مناسب و مخصوص به دین و فرهنگ خود دارند، همچون سایر زنان در ایران محکوم به حجاب اجباری هستند و حتی اغلب از حق تحصیل و اشتغال محروم شده اند و همچنین  از حق بر خوردی برابر در سطح جامعه.نکته مهم دیگر اینجاست آن زنانی که در حال حاضر دست به اعتراض مسالمت آمیز درباره حجاب اجباری میزنند در بیشتر از سایر زنان در معرض خطر بازداشت و دستگیری قرار میگیرند و این خود نیز از سوی مسئولین قضایی دولت جمهوری اسلامی ایران با باز کردن پرونده جرم برای این زنان علاوه بر زندان و شکنجه و رفتارهای غیر انسانی و بیرحمانه باعث سوسابقه کاری و شغلی در جامعه برای آنان خواهد بود.  و این برای قدرت نمائی بیشتر وکیلی که (نسرین ستوده) برای حق انتخاب پوشش معترض شده و از حقوق معترضین دفاع کرده دستگیر و با عناوین مختلف به سال ها زندان و حتی شلاق محکوم کرده است.در ایران اعمال حجاب اجباری همراه با رفتارهای خشونت آمیز که مصداق شکنجه و رفتار بیرحمانه و غیر انسانی و مغایر قوانین  بین المللی، می باشد و این موضوع اهمیت پرداختن به قوانین مربوط به حجاب اجباری در ایران را در سازمان های حقوق بشری و فعالان حقوق زنان و همچنین سازمان  عفو بین الملل دو چندان میکند ما زنان ایران با استناد به اعلامیه جهانی حقوق بشر حجاب و پوشش اجباری را نقض فاحش حقوق زنان و نوعی شکنجه قلمداد میکنیم و طبق ماده ۲عدم تبعیض، ماده ۳: حق حیات برای همه، ماده ۵:شکنجه ممنوع و همچنین هدف پنجم سند 2030 یونسکو که به (دستیابی به تساوی جنسیتی و توانمند سازی تمام زنان و دختران تاکید دارد ) خواستار آزادی بدون قید و شرط بازداشت شدگان و زندانیان عقیدتی و سیاسی و رفع هر گونه تبعیض و شکنجه علیه زنان در دولت جمهوری اسلامی ایران هستیم

توماج صالحی هنرمند معترض به اعدام محکوم شد

توماج صالحی، هنرمند معترضی که که در جریان جنبش ژن ژیان ئازادی بازداشت شده بود، توسط شعبه یکم دادگاه انقلاب اصفهان به اتهام “افساد فی‌الارض” ...