به گزارش رسانه های انگلیسی، زن مسلمانی که در جریان راهپیمایی همجنسگرایان در شرق لندن، به یک زن همجنسگرا حمله کرد، بازداشت شد.
هنگام راهپیمایی زنان و مردان همجنسگرا در شرق لندن، یک زن مسلمان در حالی که حجاب اسلامی و پوشیه بر صورت داشت، اقدام یک زن همجنسگرا را که پرچم ویژه همجنسگرایان را بر دوش داشت، نفرت انگیز نامید و گفت: شرم بر شما باد! خداوند ، آدم و حوا را آفریده است نه دو مرد….
مدیرعامل شرکت بهره‌برداری مترو تهران و حومه در گفتگو با فارس، درباره برخورد ماموران مترو با بدحجابی و بی‌حجابی همچنین ناهنجاری‌های اخلاقی اظهار داشت: همکاران ما در این زمینه برنامه ریزی‌های لازم را انجام دادند و ارشاد بدحجابان و بی‌حجابان در مترو انجام می‌گیرد.
وی با اشاره به اینکه رعایت حجاب اسلامی در مترو الزامی است و ارتباطی به واگن یا ایستگاه ندارد، گفت: اطلاعیه‌ای در این زمینه تهیه کرده و رهنمود‌های لازم درمورد حجاب اسلامی را در همه خطوط و واگن‌های مترو انجام می‌دهیم؛ لذا برنامه‌ها در این زمینه آغاز شده است.
مدیرعامل شرکت بهره‌برداری مترو تهران و حومه، گفت: در آینده‌ای نزدیک شاهد بهتر شدن روند حجاب در مترو خواهیم بود که البته فعالیت ماموران مترو ارشادی است و در راستای همکاری با پلیس انجام می‌گیرد.
وی تصریح کرد: تا قبل از ماه محرم تغییراتی را از لحاظ بهبود وضعیت حجاب در مترو شاهد خواهیم بود و ماموران پلیس زن مترو همچون سطح جامعه اقدامات لازم را برای ارشاد بدحجابان و بی‌حجابان انجام می‌دهند، ولی باید توجه داشت که شرایط در زیر زمین با روی زمین کمی متفاوت است و ما آهسته و پیوسته در این زمینه گام‌های لازم را برداشته‌ایم.
اسرین درکاله، از فعالان حقوق زنان توسط وزارت اطلاعات بازداشت شد. مادر او به دویچهوله میگوید علت بازداشت دخترش روشن نیست. اسرین درکاله از اعضای انجمن “ندای زنان ایران” است که مبارزه مدنی مستقل دارد.
اسرین درکاله، فعال حقوق زنان و از اعضای “ندای زنان ایران” یکشنبه ششم مرداد (۲۸ ژوئيه) در منزل شخصی خود توسط مأموران وزارت اطلاعات بازداشت شد.
مادر اسرین درکاله ظهر روز دوشنبه به دویچهوله فارسی گفت که برای دیدن دخترش چهار صبح از قزوین به سمت تهران حرکت کرده تا پیش‌از ظهر دخترش را در زندان ملاقات کند اما او را پشت درهای بسته زندان نگه داشتند و او نتوانسته خبری از دخترش بگیرد. مأموران وزارت اطلاعات هیچ توضیحی در مورد علت بازداشت اسرین درکله نداده‌ا‌‌ند.
فعالان حقوق بشر می‌گویند او همراه دو تن دیگر از اعضای انجمن “ندای زنان ایران” به نامهای مریم محمدی و نرگس خرمی به دادسرای اوین احضار شده بود. انجمن “ندای زنان ایران” شبکه‌ای از فعالان حقوق زن در ایران است که تلاش می‌کنند رنج‌ها، ناکامی‌ها و موفقیت‌های زنان را در جامعه ایران بازتاب دهند.
اسرین درکاله که حال پشت میله‌های زندان اوین است، همراه مریم محمدی در مراسمی که انجمن “ندای زنان ایران” به مناسبت روز جهانی زن در تهران برگزارکرد، درباره “زنان نیروی اصلی اعتراض” و “چهل سالگی جنبش زنان” سخنرانی کرده بود.
مادر اسرین درکاله که ساعت‌ها در گرمای طاقت‌فرسای تابستان تهران پشت در زندان ایستاده به دویچهوله میگوید: «دخترم هیچ‌کار خلافی نکرده است. من امید داشتم که او با پرداخت وثیقه آزاد شود ولی حالا به من گفتند که خودمان با شما تماس می‌گیریم.»
اسرین درکاله یکی از چندین عضو “ندای زنان ایران” است که در ما‌ه‌های اخیر پشت میله‌های زندان افتاده است. مأموران وزارت اطلاعات دوشنبه ۱۷ تیرماه مریم محمدی را در خانهاش بازداشت کردند. او دو هفته بعد با قرار وثیقه آزاد شد. پیش از او دو عضو دیگر “ندای زنان ایران” به نامهای اکرم نصیریان و ناهید شقاقی هم مدتی بازداشت و سپس با سپردن وثیقه، به صورت موقت آزاد شدند.
شعله پاکروان موسس بنیادی در مخلفت با اعدام به نام “بنیاد ریحان” به دویچهوله میگوید: «من تعداد زیادی از اعضای این انجمن را از تهران می‌شناسم و از فعالیت‌هایی که دارند مطلع هستم. چندی پیش به آنها پیشنهاد کردم که می‌توانم با آنها همکاری کنم، ولی به من گفتند که نمی‌خواهند با خارج از کشور همکاری داشته باشند و هدفشان مبارزه مدنی مستقل در داخل ایران است. جای تأسف است که در مورد بازداشت اعضای این انجمن که زحمات بسیاری برای زنان کشیده‌اند، اطلاع‌رسانی نمی‌شود»
شعله پاکروان مادر ریحانه جباری است که در یک پرونده جنجالی به قصاص محکوم و سپس اعدام شد. او که حال ساکن برلین است، میگوید: «ندای زنان ایران در زمینه تمام مسائلی به نوعی به دغدغه زنان ایرانی فعالیت دارد؛ مثلأ در زمینه سوادآموزی به کودکان کار. مریم محمدی که دو هفته پیش بازداشت و بعد با قید وثیقه آزاد شد، مدتی به کودکان کار که در مزارع پنبه با دستمزد بسیار کم به بیگاری کشیده می‌شدند و نمی‌توانستند به مدرسه بروند، درس می‌داد.» .
سرپرست معاونت فرهنگی و امور جوانان اداره کل ورزش و جوانان خراسان رضوی اعلام کرده این استان در مقایسه با سال ۹۶−۹۷ رتبه نخست طلاق در کشور را در اختیار دارد.
به گفته حسن عزیزی میزان ازدواج در این استان کاهش یافته و سایت‌های همسریابی به “یکی از آسیب‌های موجود” در خراسان رضوی تبدیل شده است.
دبیر “کارگروه ملی کنترل و کاهش طلاق ” بهمن‌ماه سال گذشته گفته بود خراسان رضوی در وضعیت “بحرانی” طلاق قرار دارد.
طبق آمار‌های رسمی استان‌های تهران، خراسان رضوی، اصفهان، فارس، آذربایجان شرقی، مازندران، گیلان، اهواز و آذربایجان غربی درای بیشترین آمار ثبت شده طلاق در سال ۹۷ بوده‌اند.
سخنگوی قوه قضاییه در پاسخ به سوالی در رابطه با بازداشت حدود 70 نفر بانوی دوچرخه سوار حوالی میدان ولیعصر گفت: ما به موضوع دوچرخه سواری اصلا کار نداریم. آنچه برای ما اهمیت دارد اجرای قانون و مقررات و پاسداری از عفاف و حجاب در جامعه است. عفاف و حجاب مبنای شرعی دارد و عدم رعایت آن در قانون جرم شمرده شده است.
وی افزود: با این مصادیق کاری نداریم. اگر اقدامی توام با وصف مجرمانه باشد با آن برخورد می کنیم و اگر فاقد وصف مجرمانه باشد کسی تحت تقیب قرار نخواهد گرفت. ملاک ما اصلا دوچرخه سواری نیست ملاک قانون و مقررات شرعی و رعایت عفاف و حجاب است.
ابهام‌های تازه در ماجرای ربوده‌شدن لیدا کاوه
روزنامه دولتی ایران در شماره دوشنبه ۱۰ تیرماه به نقل از لیدا کاوه، زن جوان دوچرخه سواری که به مدت یک هفته ناپدید شده بود، نوشت گروهی او را ربوده بودند تا قلب او را به کس دیگری پیوند بزنند. این در حالیست که سرکرده نیروی انتظامی تهران پیش تر گفته بود: بحث ربایش مطرح نیست.
خبر ناپدید شدن لیدا کاوه که دوچرخه‌سوار حرفهای است، در شبکه‌های اجتماعی منتشر و گمانه‌زنی‌های مختلفی در مورد علل این واقعه و سرنوشت او مطرح شد.
روزنامه ایران در گزارش خود درباره این پرونده به نقل از خواهر لیدا کاوه نوشت او عصر جمعه، ۳۱ خرداد، برای خرید به مجتمع تجاری میلادنور در شهرک غرب تهران رفته بود، که ناپدید می‌شود.
تصاویر دوربین‌های مداربسته در منطقه نشان داده‌اند که لیدا کاوه پیاده به میدان صنعت در شهرک غرب رفته است اما تصویری از سوارشدن او در خودرو یا درگیری و آزار در دست نیست. سرانجام ساعت ۱۷:۳۰ شنبه ۸ تیرماه زن جوانی، تلفنی به پلیس ۱۱۰ خبر می‌دهد که در پارکی در نزدیکی بلوار «مرزداران» زن جوان نیمه‌جانی به سختی از او خواسته با پلیس تماس بگیرد. پلیس لیدا کاوه را شناسایی کرده و او را به بیمارستان آتیه در شهرک غرب منتقل می‌کند.
لیداکاوه پس از بهبود شرایط جسمی خود گفته در راه بازگشت به خانه، در میدان صنعت سوار پرایدی می‌شود و سرنشینان پس از سوار شدن، سرش را زیر صندلی عقب برده و او را به سکوت وامی‌دارند. کاوه میگوید در میانه راه بی‌هوش می‌شود و وقتی چشم باز می‌کند درون خانه‌ای بوده است. به گفته این دختر جوان به او در چند روز اول دارو تزریق می‌کردند و او نیم‌هوشیار بوده است.
او افزود: «پس از چند روز گفتند می‌خواهند قلب مرا به شخص دیگری پیوند بزنند. در همان خانه آزمایش‌های لازم برای پیوند قلب را از من گرفتند. اما بعد از چندروز گفتند که قلب برای پیوند به کسی که در نظر داشته‌اند به درد نمی‌خورد و پس‌از اینکه داروهای زیادی به من زدند، دوباره مرا سوار خودرو کردند.»
به نوشته روزنامه ایران بررسی‌های پلیس برای اثبات درستی حرفهای لیدا کاوه و دست‌گیری آدم‌ربایان احتمالی ادامه دارد.
فرمانده پلیس پایتخت: بحث ربایش مطرح نیست
به گزارش رادیو آلمان، پیش از انتشار گزارش روزنامه ایران سردار حسین رحیمی فرمانده پلیس پایتخت در جمع خبرنگاران و در پاسخ به ماجرایی که برای خانم کاوه روی داده بود، گفت که “بحث ربایش مطرح نیست”.
سردار رحیمی درباره ماجرای مفقود شدن لیدا کاوه افزود که «خوشبختانه این خانم مشکل خاصی ندارد و اطلاعات تکمیلی در پرونده این خانم اعلام می‌شود.»
رحیمی ضمن تشریح نحوه پیداشدن خانم کاوه، به شرا یط روحی او اشاره کرد که سبب انتقالش به بیمارستان شده ولی “پزشکان با معاینات انجام شده اعلام کردند مشکلی در این زمینه وجود ندارد.” او در ادامه از حضور خانم کاوه در پلیس آگاهی خبر داد ” تا بررسی‌ها و تحقیقات بیشتر درباره چرایی مفقودی‌اش انجام شود اما تاکنون کسی در این زمینه دستگیر نشده است.”
فیلمی از 3 خواهر ایرانی که مدعی هستند که از بندر چابهار ایران به خاطر ترس از کشته شدن به دست دایی شان به پاکستان گریخته اند باعث شده تا رسانه های خارجی و عربی آن را مورد توجه خود قرار دهند.
این 3 خواهر مدعی شدند که دایی شان سرپرست آنها است به خاطر قبول نکردن ازدواج اجباری با یک فرد معتاد آنها را تهدید به قتل کرده است.
دایی ام می خواهد ما را بکشد!
بنابه اداعای این دختران دایی شان پس از مخالفت سمیره با این ازدواج به دلیل اعتیاد خواستگار مذکور، خواهران را تهدید به قتل کرده است.روزنامه ایندیپندنت اردو و عرب نیوز با انتشار یک مصاحبه اختصاصی با سمیره، رشیده و حافظه در مقر سازمان پناهگاه سریم برنی خبر فرار این خواهران به پاکستان را در صفحه اول خود منتشر کرد.بنا به اداعای منتشر شده از این دختران ، سمیره پنج ساله بود که والدینش از هم جدا شدند و مادرش مجبور به سکونت با برادرش در بندر چابهار شد. سمیره که اکنون ۳۴ سال دارد خاطرات تلخی از دهه‌ها آزار فیزیکی و روحی و روانی بیان می‌کند که او و خواهرانش به همراه مادر و برادر کوچکترش به صورت دائمی توسط دایی اش مورد ضرب و شتم و تحقیر قرار می‌گرفتند.این دختر ادعا کرده است که دو سال پیش برادر ۱۹ ساله آنها از خانه فرار کرد و تاکنون اثر و نشانی از او پیدا نشده است. سال گذشته که دایی آنها قصد داشت تا سمیره را به اجبار به ازدواج یک مرد معتاد درآورد و در مقابل مخالفت سمیره، آنها را تهدید به قتل کرد، سمیره می‌دانست که وقت رفتن برای او و خواهرانش فرا رسیده است.
این دختر ادعا کرده است که مقاومت من می‌توانست همه ما را به کشتن دهد. من و رشیده در یک شرکت بسته بندی ماهی کار گرفتیم و در چهار ماه پولی که نیاز داشتیم را جمع کردیم. اواخر سال گذشته به جای رفتن به محل کار، خواهران با پای پیاده و اتوبوس از کویر و کوه عبور کردیم و پس از طی مسافت ۲۴۰۰ کیلومتری خود را به مرز عراق می‌رسانند ولی توسط ماموران دستگیر شدیم. چاره‌ای جز بازگشت به خانه دایی نداشتند اما وضعیت بدتر از قبل نیز شد و ضرب و شتم و شکنجه شدت یافت.چاره‌ای جز تلاش دوباره برای فرار نداشتند. خرداد ماه گذشته بار دیگر این 3 خواهر سوار اتوبوسی می‌شوند و این‌بار در جهت مخالف، به ایالت پنجگور پاکستان می‌روند.
این دختران مدعی شدند که در مرز جیوانی، مردی که به همراه خانواده‌اش سفر می‌کرد در ازای دریافت ۵۰ دلار به آنها کمک کرد و به عنوان اعضای خانواده خود آنها را از مرز عبور داد.این روزنامه در گزارش خود مدعی شده است که یک مقام رسمی در سفارت ایران در کراچی تایید کرد که با دختران در ارتباط است ولی جزئیاتی مبنی بر زمان و چگونگی بازگرداندن آنها به ایران نداد.بر اساس قوانین پاکستان، این پناهگاه، وضعیت غیرقانونی خواهران ایرانی را به دادگاه عالی گزارش کرده و دادگاه در تاریخ ۱۸ ماه مارس وضعیت آنها را به دولت ایران اطلاع و دستور بازگشت آنها را صادر کرده ولی تا زمان استرداد آنها به ایران سمیره، رشیده و حافظه اجازه اقامت در این پناهگاه را خواهند داشت.سمیره مدعی شده است که دایی ما آنقدر بی‌رحم است که یکبار مادر خودش، یعنی مادربزرگ ما را آنقدر زد تا چشمش آسیب دید. این جای زخم من است [بازوی دستش را نشان می‌دهد]. زخم‌های بدن من خوب می‌شوند ولی از قلبم هنوز خون می‌چکد. ما هر جای دنیا که بشود زندگی کرد، می‌رویم ولی دوباره به ایران برنمی‌گردیم تا با مرگ و شکنجه روبرو شویم. او با گریه میگوید که نگران مادرش است.
فرمانده انتظامی پایتخت با تأکید بر لزوم رعایت حجاب از سوی چهره‌های مشهور گفته با هنرمندان، ورزشکاران و افراد مشهور که تصاویر بی‌حجاب یا “بدحجاب” خود را منتشر می‌کنند برخورد خواهد شد.
وی گفته پلیس تا کنون شماری از این افراد را “که در بین آنان هم هنرمند بودند و هم مسئول، دعوت کرده و به آنها تذکر داده است.”
این مقام انتظامی از این افراد مشهور نام نبرده است.
به گزارش دویچه وله فارسی-جمعی از فعالان سیاسی- اجتماعی ضرب و شتم نرگس محمدی، زندانی سیاسی توسط مسئولان زندان اوین را نقطه اوج خشونت دانستند. آنها خواستار آزادی خانم محمدی و پایان بی‌عدالتی‌ها علیه زندانیان سیاسی، مدنی و حقوق بشری شدند.
فعالان سیاسی- اجتماعی ایران در نامهای خطاب به معاونان رئیس جمهوری، وزیر دادگستری و دو نماینده مجلس، نگرانی عمیق خود را از برخوردهای غیرقانونی و خشونت‌آمیز مسئولان زندان با نرگس محمدی اعلام کرده و خواستار تلاش برای آزادی این فعال مدنی از اسارت شدند.
نویسندگان نامه با توصیف رنج‌ها و بی‌عدالتی‌هایی که زندانیان سیاسی، عقیدتی و حقوق بشری در زندان‌های جمهوری اسلامی متحمل می شوند، گفته‌اند دیگر نمی‌دانند برای پایان یافتن این خشونت‌ها باید به کجا مراجعه کنند.
نرگس محمدی یکی از هشت زندانی زن سیاسی است که حدود ۹ روز پیش و در حمایت از قربانیان اعتراضات آبان ماه، در زندان اوین تحصن کردند. بعد از این تحصن مسئولان زندان اوین و ماموران امنیتی برای پایان دادن به تحصن، به خشونت متوسل شدند و نرگس محمدی نیز با ضرب و شتم ماموران، از اوین به زندان زنجان منتقل شد.
فعالان سیاسی اجتماعی امضاکننده نامه نوشته‌اند که رئیس زندان و ماموران امنیتی که داعیه مذهب و مذهبی بودن دارند، “دست بر زنی اسیر” بلند کرده و خشم خود را به شکل “گروهی” بر سر او فرود آورده‌اند.
در بخش دیگری از این نامه، از مسئولان قضایی، معاونان رئیس جمهوری و نمایندگان مجلس پرسیده شده که در دستگاه قضایی کشور چه اتفاقی افتاده که مادر گرفتار شده در اسارت و جدا از همسر و فرزندان مورد اذیت و آزار قرار می‌گیرد.
امضاکنندگان این نامه از مسئولان خواسته‌اند در شرایط “لرزان امروز ایران” به فکر چاره‌ای باشند و برای پایان دادن به “خشم و خشونت” و “اسارت” این زندانی حقوق بشری تلاش کنند.
توماج صالحی، هنرمند معترضی که که در جریان جنبش ژن ژیان ئازادی بازداشت شده بود، توسط شعبه یکم دادگاه انقلاب اصفهان به اتهام “افساد فی‌الارض” ...
